Καταντάει πλέον ιδιαίτερα ενοχλητική όλοι η παραφιλολογία που αναπτύσσεται γύρω από της ζημιές στο εμπορικό κέντρο.
Λες και τα Χριστούγεννα δεν είναι γιορτή της "αγάπης" αλλά γιορτή της κατανάλωσης. Μα είναι δυνατόν να καταγγέλουν την εξεγερμένη νεολαία για έλλειψη ιδανικών αυτοί που έχουν υποτάξει τη ζωή τους στην αναγκαιότητα να ¨κατέβουν οι αθηναίοι στο κέντρο να ξοδέψουν μερικά ευρουλάκια"?
Λες και το πρόβλημα για την κατανάλωση σημερα είναι η έλλειψη μαγαζιών κι όχι η έλλειψη χρημάτων...
Λες κι η κατανάλωση είναι σοβαρότερη αξία από τη ζωή.
Έλεος.
Απαιτεί ο Καραμανλής να καταγγελθεί η βία χωρίς ναι μεν αλλά. Ποιούς θέλει να καταγγείλουμε άραγε? Όλοι ξέρουμε ότι στους δρόμους με κουκούλες και μολότωφ ήταν ένα μίγμα ανθρώπων που είχε από όλα τα καλά.
Είχε σίγουρα ¨μυστικούς" αστυνομικούς. Τους βλέπουμε στις φωτογραφίες, τους ξέρουμε κι από παλιά. Βρίσκονται μέσα στα επεισόδια, προβοκάρουν, βοηθούν σε συλλήψεις κ.α.
Είχε σίγουρα κι άτομα που απασχολούν το κοινό ποινικό δίκαιο. Βρήκαν την πόρτα ανοικτή και μπήκαν, Τη δουλειά τους κάνουν.
Υπήρχε σίγουρα κι η "ιντελιγκέντσια" του ελληνικού αναρχικού χώρου. Μια χούφτα άνθρωποι είναι αυτοί.
Πιστεύει κανείς ότι κάποιοι από τους παραπάνω ή ακόμα κι όλοι μαζι μπορούν να κατέβουν στους δρόμους και να κάψουν έστω κι έναν κάδο?
Η πλειοψηφία των "μπαχαλάκηδων" είναι μικρά -συνήθως- παιδιά, Το θέμα με αυτά δεν είναι τι μπορουν να κάνουν όταν βρεθούν στο δρόμο και διαδηλώνουν. Τα επεισόδια έχουν τη δική τους λογική. Η διάθεση για αντίδραση και καταστροφή κλιμακώνεται κι ακολουθεί νόμους που είναι γνωστοί. Η αντιπαράθεση με την αστυνομία, η δράση προβοκατόρων (του κράτους βασικά), τυχαία γεγονότα, ή το πνίξιμό τους με δακρυγόνο είναι τρόποι που κλιμακώνουν τη σύγκρουση και τη διάθεσή τους για αντιπαράθεδη και καταστροφή.
Κάποιους από αυτούς τους λένε "γνωστούς-αγνώστους". Την καλύτερη παραδοχή την άκουσα από τον τέως Υπουργό Δημόσιας Τάξης, το Χρυσοχοϊδη. Είπε το αυτονόητο. Στον "αντιεξουσιαστικό χώρο" εντάσσονται νεολαίοι συνήθως από τις τελευταίες τάξης του σχολείου, παραμένουν σε αυτον ακόμα και τα πρώτα χρόνια που είναι φοιτητές και μεγαλώνοντας απομακρύνονται για να αντικατασταθούν από καινούριους. Ναι, είναι γνωστοί στην αστυνομία. Δεν είναι εγκληματικά στοιχεία κι η ιδεολογική τους τοποθέτηση (όσο σαθρή κι αν είναι) στον αναρχικό χώρο δεν αποτελεί ποινικό αδίκημα. Τους ξέρουν, αλλά για να τους "μαζέψουν" (εάν πράγματι το θέλουν...) απαιτεί να τους συνδέσουν προσωπικά με συγκεκριμένη "έκνομη ενέργεια". Αυτό είναι δύσκολο έως αδύνατον.
Στην πραγματικότητα ούτε αυτοί αποτελούν τη μεγάλη μάζα των "εκτροχιασμενων" διαδηλωτών. Σοβαρά επεισόδια γίνονται μόνο όταν σε αυτά τα μπλοκ μαζευτούν κανα-δυό χιλιαδες άτομα. Αυτοί δεν είναι τόσοι, ούτε έχουν κάποιας μορφής οργάνωση που θα "στρατολογήσει" και θα κινητοποιήσει αθρόα μπαχαλάκηδες από τα σχολεία και τους χώρους της νεολαίους. Η "κρίσιμη" μάζα συρρέει αυθόρμητα στους δρόμους. Κι εδώ είναι και το πολιτικό ζήτημα.
Είναι οι πολιτικές-κοινωνικές συνθήκες και συγκυρίες που ωθούν νέους μαζικά στο περιθώριο του "δρόμου" με τέτοιες διαθέσεις που να αποτελούν πρόσφορο έδαφος για να οικοδομηθεί το γνωστο φαινόμενο.
Έτσι, το φαινόμενο βασίζεται σε κοινωνικοπολιτικά αίτια, αναπτύσσεται με αντίστοιχους όρους και πρέπει να αντιμετωπιστεί ως τέτοιο, ασχέτως εάν στην κλιμάκωσή του επαγγελματίες προβοκάτορες ή ακόμα κι εγκληματικά στοιχεία το "καπελώσουν'" και το κετευθύνουν κατά το δοκούν.
Όσο θλιβερή κι αν είναι η καταστροφή μικρών επαγγελματιών (για μικρούς μιλάμε, οι μεγάλοι σε μια στιγμή κρίσης της αγοράς, θα μοσχοπουλήσουν το στοκ τους στις ασφαλιστικές, θα πάρουν κρατικά βοηθήματα, θα τους πληρώσει το κράτος τους εργαζομένους, θα πάρουν και τζάμπα δάνεια και θα βγουν κι από αυτήν την καταστροφή κερδισμένοι...), είναι άνευ πολιτικής ουσίας το γεγονός ότι για να προβοκάρουν τα πάντα, οι μπάτσοι "βοήθησαν" τους εξεγερμένους πιτσιρικάδες να κάψουν εκτός από τράπεζες και μικρομάγαζα και φυσικά παντελλώς άνευ πολιτικής ουσίας εάν στο έδαφος της αναταραχής άτομα του κοινού ποινικού δικαίου βρήκαν χώρο να κλέψουν ευκολότερα.
Το βασικό ερώτημα είναι και παραμένει. Ποιά κοινωνική πραγματικότητα κατέβασε μαζικά νεολαία στους δρόμους με τόσο "άγριες διαθέσεις". Αυτό είναι το πολιτικό ερώτημα κι αυτό πρέπει να απαντηθεί "χωρίς ναι μεν κι αλλά".
Αλλιώς η έκκληση για καταγγελία της βίας "από όπου κι αν προέρχεται" και μάλιστα χωρίς "ναι μεν αλλά" που ζητάει ο πρωθυπουργός είναι βαθύτατα αντιδραστική.
Να καταγγείλουμε ποιόν και γιατί? Τον πιτσιρικά που εξεγείρεται? Το μπάτσο που κάνει τη δουλειά του? Ή τον κλέφτη που κλέβει? Έχει δει ποτέ κανείς κανένα κλέφτη να σταματάει να κλέβει επειδή η κλοπή καταγγέλθηκε ομόθυμα από την κοινωνία?
Η μόνη συνειδητή έκφραση βίας που εμφανίζεται και πρέπει να καταγγελθεί είναι αυτή που προέρχεται από το κράτος.
Τέλος, μια σημείωση για το ΚΚΕ, που αυτήν την περίοδο πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι έχει βοηθήσει σημαντικά στο να στηριχθούν οι νέοι που ψηλαφούν τη συμμετοχή τους στους κοινωνικούς αγώνες. Στη στάση του απέναντι στους "κουκουλοφόρους" έχει κάνει ένα μεγάλο λάθος. Δεν έπρεπε να μεταφέρει την κριτική του στα φαινόμενα αυτά από το χώρο της κοινωνικής ανάλυσης στο πεδίο της "αστυνομικής ερμηνείας" κι ακόμα είναι τουλάχιστον μπούρδα η αφίσσα του που απεικονίζει τον Τσε και γράφει ότι οι επαναστάτες δε φοράνε κουκούλα.. Σαχλαμάρες. Όταν ο ΤΣΕ ξεκίνησε να πάει στη Βολιβία είχε μεταμφιεστεί, κατά τρόπο που δεν τον αναγνώρισε ούτε η κόρη του στην τελευταία τους συνάντηση. Ο Τσε δεν ήταν επαναστάτης? Ο Κομμαντάντε Μάρκος που κυκλοφοράει με κουκούλα τι είναι? Προβοκάτορας?
Αναρτήσεις
