Η απορία μου βασιζόταν στην απόλυτα μετριοπαθή εκτίμηση ότι με την ένταση της οικονομικής κρίσης, το φθινόπωρο θα γίνεται επιεικώς "της πουτάνας".
Με τις τελευταίες εξελίξεις, νομίζω, η απορία μου λύθηκε....
Ήταν φανερό, ότι ο Καραμανλής μετά τον ανασχηματισμό πήγαινε ολοταχώς για εκλογές. Όσο η διαφορά με το Πασοκ ήταν μικρή, θα μπορούσε ένα "κυβερνητικό" κόμμα να την καλύψει με προεκλογικά ρουσφέτια, παροχούλες κι υποσχέσεις. Δε νομίζω κανείς στη ΝΔ να είναι τόσο ηλίθιος που να πίστευε ότι θα μπορούσε σε βάθος χρόνου η κυβέρνηση να αναστρέψει το κλίμα. Κουραφέξαλα. Στην Ελλάδα τα κυβερνητικά κόμματα φτάνουν στο απόγειό τους στις εκλογές που κερδίζουν και μετά μετρούν απώλειες απότομες ή μη. Η λογική του ότι προλάβουμε αποτελεί τη βασική συνιστώσα όλων των κυβερνήσεων τις τελευταίες δεκαετίας. Ότι προλάβουμε μέχρι ο "κυρίαρχος" λαός να μας σιχτιρίσει και να βάλει τους άλλους να φάνε κι αυτοί.
Βέβαια στην περήφανη Ελλάδα κάνει κουμάντο ένας περίεργος με το όνομα Αλμούνια. Αυτός το ξέκοψε στον Κωστάκη. "Εκλογές και παροχές κομμένες". Βασιλική διαταγή και τα σκυλιά δεμένα...
Φυσικά οι εκλογές έχουν πάντα ένα ρίσκο. Εκτός από "ανανέωση" της λαϊκής εντολής ενίοτε οι κυβερνώντες παίρνουν και πόδι. Για έναν πρωθυπουργό που πρόκειται να συνταξιοδοτηθεί, αποκτά σημασία κι ο τρόπος που παίρνει πόδι. Αυτό το λέμε "πολιτική υστεροφημία".
Στην πραγματικότητα όμως, όπως στην παλιά καλή ελληνική ταινία από το γάμο μέχρι τον επόμενο γάμο μεσολαβεί το διαζύγιο (τρία σκαλοπάτια), έτσι και στην πολιτική από το "πρωθυπουργός" μέχρι το "αποτυχημένος" μεσολαβεί η απόπειρα για την "υστεροφημία", πολυτέλεια που έχουν όμως λίγοι πολιτικοί, γιατί για την υστεροφημία δεν αρκεί να πάρει κανείς πόδι με σχετική "αξιοπρέπεια" θα πρέπει να έχεις πρωθυπουργεύσει και με κάμποση από αυτήν...
Έτσι, οι έλληνες πρωθυπουργοί, λίγο-πολύ την "υστεροφημία" αναγκάζονται να την κάνουν γρήγορα γαργάρα. Στην πραγματικότητα ΔΕΝ το έχουν ούτε καν σαν επιλογή.
Δρυός πεσούσης.. έλεγαν οι πρόγονοί μας. Πρωθυπουργού που πρόκειται να πέσει να δείτε πόσοι ενδιαφέρονται να τον ξυλεύσουν...
Μόλις το "μοιραίο" γίνει πλέον φανερό, τότε ξυπνούν οι δελφίνοι. Ιδιαίτερα στα κυβερνητικά κόμματα, που ο αρχηγός αλλάζει μόνο όταν αυτός αποφασίσει να φύγει κι αυτό συμβαίνει μόλις πάψει πλέον να έχει "πρωθυπουργικά" ερίσματα στον κυρίαρχο λαό, οι δελφίνοι ξυπνούν λίγο πριν από την εκλογική ήττα.
Αυτοί είναι που αλλάζουν τις προτεραιτότητες. Η "υστεροφημία" της πεσούσης δρυός πάει ταξίδι και γίνεται κυρίαρχη η ανάγκη αναζήτησης του επόμενου ηγέτη που θα οδηγήσει την παρέα στο κυβερνητικό Ελ Ντοράντο.
Ο Κωστάκης, λοιπόν, τα ζύγισε από εδώ, τα ζύγισε από εκεί κι αποφάσισε ότι αφού την ήττα δεν την γλυτώνει, αφού την "υστεροφημία" δε μπορεί να την εξασφαλίσει, τότε ας γλυτώσει τον απόλυτο διασυρμό μιας κυβέρνησης που θα καταρρεύσει από τη φθινοπωρινή κατακραυγή κι ας παραδώσει το κόμμα στον επόμενο, τουλάχιστον πριν αυτό διαλυθεί.
Έτσι, όλα όσα έγιναν τις προηγούμενες μέρες φαντάζουν απόλυτα λογικά και προγραμματισμένα.
Ο Κωστάκης ("αχ το χρυσό μου!") κουράστηκε -δλδ ήρθε η ώρα για τον επόμενο- κι έπρεπε να σκαρφιστούν μια δικαιολογία για να πάνε στις κάλπες κόντρα στις απαιτήσεις του Αλμούνια.
Έτσι, μια δικογραφία που "σερνόταν" για χρόνια, ήρθε ξαφνικά στη βουλή με "αποχρώσες" ενδείξεις (στο βατοπέδιο που τα νούμερα κι οι ενδείξεις δεν ήταν απλά αποχρώσες, η άτιμη δικογραφία έχασε το δρόμο για το κοινοβούλιο...).
Ο Πρωθυπουργός σκέφτηκε ξαφνικά ότι οι βουλευτές του απέκτησαν συνείδηση (μωραίνει ο Κύριος κλπ).
Κι ο διωκόμενος τέως υπουργός αρνείται πεισματικά να "εξυπηρετήσει¨την παράταξη παραιτούμενος. Μόνος αυτός ανάμεσα σε μυριάδες πολιτικών που σφάχτηκαν στο γόνατο για να εξυπηρετηθεί το "κοινό καλό στη μάσα" κι αναστήθηκαν εκ νέου εκ της στάχτης τους όταν η μπόρα είχε πλέον περάσει. Λες κι η ¨αναγκαστική" -ελέω αλμούνια- προσφυγή στις κάλπες δεν παρέχει χρήσιμη υπηρεσία στην παράταξη?
Σκεφτείτε μόνο να έφτανε το φθινόπωρο και το ντοράκι να γινόταν αρχηγός ενός κόμματος που τα στελέχη του είχαν γίνει πρωταθλητές στο κολύμπι για να επιπλεύσουν στο ποτάμι των λαϊκών πτυέλων... Πρωθυπουργία ούτε τα εγγόνια της δεν θα έβλεπαν...
Πρωθυπουργία εν μέσω κρίσης, ούτε στο χειρότερο εχθρό σου (και με τον αλμούνια να απαγορεύει τις μεγάλες προμήθειες τι να την κάνεις άλλωστε?).
Αναρτήσεις
