Η παγκόσμια υστερία για τα οικονομικά της Ελλάδας

Δε μπορούν να με πείσουν με τίποτα οι ευρωπαίοι «εταίροι» μας ότι αγνοούσαν την πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Αυτή –δε- η όψιμη οργή τους για την «απρόσμενη» αποκάλυψη των πραγματικών στοιχείων με κάνουν να γελάω.

Το γεγονός ότι μαγειρεύαμε στοιχεία το ήξερε όλη η Ελλάδα. Τι θέλουν να μας πουν? Ότι σε έναν τέτοιο μηχανισμό-τέρας που έστησαν στις Βρυξέλλες δεν έβαλαν κανέναν να διαβάζει τις ελληνικές εφημερίδες, να παρακολουθεί ελληνική τηλεόραση?

Εδώ δε μιλάμε για κανένα επτασφράγιστο μυστικό. Υπηρεσίες ολόκληρες έδιναν στοιχεία και τα έβλεπαν να δημοσιεύονται αλλοιωμένα.

Κι εάν ακόμα δεν υφίστανται επισήμως «Ευρωπαϊκές Μυστικές Υπηρεσίες» που θα είναι αφελές να πιστεύουμε ότι ανεπίσημα δε λειτουργούν κάτω από κάποιον διαφορετικό μανδύα, το παιχνίδι των κατασκόπων συνεχίζεται σε παγκόσμιο επίπεδο αμείωτο. Ή μήπως πρέπει να πιστέψουμε ότι μετά το μηντιακό κάψιμο των Φακέλων, η ΕΥΠ δεν έχει φτιάξει καινούριους? Ή δεν υπάρχει πλέον CIA, Scotland Yard, γαλλικές και γερμανικές μυστικές υπηρεσίες? Ή μήπως νομίζει κανείς ότι όλοι αυτοί δε σουλατσάρουν ελεύθερα στη χώρα μας? Τόσο καλά μαγειρεύαμε στοιχεία που δε μπορούσαν να τα ανακαλύψουν και να το «σφυρίξουν» στις κυβερνήσεις τους? Σαχλαμάρες. Ένα κράτος-οπερέτα, όπως το ελληνικό, δε μπορεί να διαφυλάξει αυστηρά διαβαθμισμένα μυστικά, τέτοιου είδους πληροφορίες που εμπλέκεται η σάρα κι η μάρα του Δημοσίου θα προστάτευε?

Το ίδιο –φυσικά- ισχύει και για τα μαγειρέματα της περιόδου Σημίτη. Η βλακεία σε όλο της το μεγαλείο. Έχουν βαλθεί να μας πείσουν ότι χρωστάμε χάρη στο Σημίτη που μαγείρεψε τα στοιχεία της οικονομίας, κορόιδεψε τους «κουτόφραγκους» και κατάφερε να μας βάλει από «την πίσω πόρτα» στην Ε.Ε..

Ας είμαστε λιγάκι προσγειωμένοι. Οι ευρωπαίοι «εταίροι» μας τα γνώριζαν όλα μέχρι και την τελευταία «τελεία»!. Οι κυβερνήσεις των «εταίρων» μας ήταν πλήρως ενημερωμένοι για τα πάντα. Απλά, το 12,7% του ΑΕΠ της Ελλάδας είναι περίπου 0,0..κάτι % της Ε.Ε. κι άρα τα πραγματικά απόλυτα νούμερα είναι γι αυτούς άνευ πρακτικού ενδιαφέροντος.

Η είσοδος της ελλάδας στην ΟΝΕ ήταν αποτέλεσμα του πολιτικού-οικονομικού σχεδιασμού των γαλλο-γερμανών. Ας σκεφτούμε πόσο υποβαθμίζεται κάθε χρόνο το επίπεδο ζωής μας, από τη μέρα που μπήκαμε στην ΟΝΕ και θα το καταλάβουμε. Δεν θέλει και πολύ φιλοσοφία. Δε μας διάλεξαν σαν «ισότιμο εταίρο». Ούτε κάτι τέτοιο κάνουν προφανώς με τις Ρουμανίες, Σλοβακίες, Βουλγαρίες και FYROM που ετοιμάζονται να ενσωματώσουν. Ας μην πανηγυρίζουν οι σημιτικοί…

Σαν αποτέλεσμα γενικότερων πολιτικό-οικονομικών προτεραιοτήτων, τα ελλειματάκια μας είναι παρωνυχίδα.

Ας δούμε και λίγο ψύχραιμα τα τωρινά οικονομικά στοιχεία. Στη ιστοσελίδα http://www.3comma14.gr/pi/view_survey.php?id=2488 υπάρχουν πίνακες (πηγή Standard & Poors) όπου φαίνονται συγκριτικά στοιχεία για αρκετές χώρες. Από τη στιγμή αυτής της δημοσίευσης μέχρι σήμερα, φαίνεται ότι για τη μεν Ελλάδα η πρόβλεψη είναι ακριβής, για τις δε άλλες χώρες μάλλον υπερβολικά αισιόδοξες! Η Γερμανία π.χ. προβλέπει σαφώς μεγαλύτερη επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών της.

Από τα νούμερα δεν δικαιολογείται η φασαρία που έχει σηκωθεί για την Ελλάδα. Σκεφτείτε μόνο ότι εμφανίζονται με το ίδιο περίπου χρέος σαν ποσοστό του ΑΕΠ η Ελλάδα κι η Ιταλία, μόνο που η Ελλάδα έχει ΑΕΠ 200δις κι η Ιταλία 2 τρίς! Όλο το χρέος της Ελλάδας είναι το φετινό έλλειμμα της Ιταλίας. Ποια από τις δύο χώρες αποτελεί πιθανή αιτία σοβαρών αρνητικών εξελίξεων για την Ε.Ε.?

Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι στην πραγματικότητα υπάρχουν πολιτικά και μόνο κίνητρα γι αυτήν την υστερία.

Φυσικά δεν πιστεύω ότι οι «κακοί» ευρωπαίοι τα έχουν άδικα βάλει με την «πτωχή πλην τίμια χώρα μου». Δεν αποτελεί η Ελλάδα τέτοιο μέγεθος που να συγκεντρώνει τέτοιου είδους προτιμήσεις (είτε αρνητικές είτε θετικές…). Μια πιθανή εκδοχή αναφέρει ο Δελαστίκ στο έθνος («Η Ε.Ε. θέλει … αίμα!» http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=9012825 ).

Αν και μου φαίνεται κάπως «τραβηγμένη» η ανάλυση του Δελαστίκ, η γενική ιδέα μοιάζει λογική. Αυτό που σε γενικές γραμμές γράφει είναι ότι η Ελλάδα γίνεται αυτή τη στιγμή ένα «ερευνητικό θερμοκήπιο». Αυτή η γενική ιδέα είναι που χαρακτηρίζει την τρέχουσα ανθελληνική υστερία.

Ας αναλογιστούμε ότι πρακτικά μετά από 2 χρόνια γεμάτης διεθνούς οικονομικής κρίσης, οι κυρίαρχοι του κόσμου αυτού δεν έχουν διατυπώσει πειστικές απαντήσεις, ούτε για τα αίτια της κρίσης, ούτε για τον τρόπο που θα ανακάμψουν από αυτήν.

Μοιάζει περισσότερο πιθανό να έχουμε μια νέα δραματική επιδείνωση σε διεθνές επίπεδο το 2010 από το να έχουμε μια «μικρή και σταθερή» ανάκαμψη.

Αυτά που νομίζω ότι δοκιμάζουν με την Ελλάδα είναι:

1. Την «αντοχή» μιας κοινωνίας που «φλερτάριζε» με την ιδέα ότι ανήκει στις ανεπτυγμένες χώρες σε μια άγρια λιτότητα. Μετράνε τις αντοχές μιας κοινωνίας, σε μια χώρα με εξεγερτική παράδοση.
2. Τη δυνατότητα να επιβάλουν σε ζώνες της Ε.Ε. ένα πολύ μικρό εργατικό κόστος και να τις μετατρέψουν σε ένα είδος «Μεξικού της Ε.Ε.». Τα συμπεράσματα από ένα τέτοιο «πείραμα» θα τους είναι ιδιαίτερα χρήσιμα σε μια κατεύθυνση επικράτησης προστατευτικών πολιτικών σαν απάντηση στην εντεινόμενη κρίση. Θέλουν να δοκιμάσουν εάν μπορούν να θεσμοθετήσουν «ζώνες φτηνού εργατικού δυναμικού» ΜΕΣΑ στην Ε.Ε. Έτσι θα μπορούν και να διατηρήσουν χαμηλό το εργατικό κόστος στις υπό ενσωμάτωση χώρες του τέως ανατολικού μπλοκ, στις οποίες σήμερα εμφανίζεται μια βαθμιαία τάση εξίσωσης των μισθών τους με τις παραδοσιακές χώρες της ΕΕ.